"Bibit" n i e u w s b r i e f  2 0 0 4

Stichting Vrienden van Nickerie

(pdf-file)

Download

"Bibit" n i e u w s b r i e f  2 0 0 3

Stichting Vrienden van Nickerie

(pdf-file)

Download

VAN DE TAFEL VAN DE VOORZITTER

(inleiding Bibit 2003)

Er zijn twee zaken geweest die mij deden aarzelen, toen ik gevraagd werd om het voorzitterschap van de stichting Vrienden van Nickerie op mij te nemen. 

Allereerst vond ik dat ik al teveel bestuurlijke functies had en dat er behoefte bestaat aan nieuwe gezichten.

Ten tweede vroeg ik mij af of wij de Surinaamse gemeenschap in Nederland nog meer offers voor Suriname konden vragen. Ze doen immers al zoveel voor de familie en vrienden daar door regelmatig geld over te maken, pakketten te versturen en garant te staan voor kinderen van familieleden die in Nederland komen studeren.

V.V.N. Voorzitter Drs. D. Ramlal

Ik heb er uiteindelijk ja op gezegd. Ja, omdat ik, tijdens mijn verblijf begin vorig jaar in Nickerie, wederom geconfronteerd werd met de schrijnende armoede: ouders die hun kinderen niet meer naar school kunnen sturen, niet behoorlijk te eten kunnen geven, met als gevolg dat ze thuis blijven, rondzwerven en uiteindelijk vervallen tot alcoholmisbruik, etc.

Nickerie, het district dat ik uit mijn jeugdjaren ken, was een district dat bloeide. Met trotse mensen, die het land bewerkten. Uitgestrekte rijstvelden (sawa’s), groen tot zover je oog reikte. Lange rijsthalmen, die in de oogsttijd door rijen mensen met de bekende sikkel werden gemaaid. Als blijk van voldoening werd een schoof aan de kant van de straat geplant; als teken van blijdschap over een goede oogst. De rijke gemeenschap bloeide.

Culturele evenementen werden georganiseerd zoals het "Jhula Festival", de "Tadziah" en worstelwedstrijden.

Nu is daar weinig van overgebleven, het inkomen van de mensen is drastisch gedaald. De rijstopbrengsten zijn sterk afgenomen, terwijl er niets voor in de plaats is gekomen om de gederfde inkomsten te vervangen.

Dit alles heeft mij, samen met mijn medebestuursleden, doen besluiten om structureel iets voor de gemeenschap in Nickerie te gaan doen. Overigens met de uitdrukkelijke wens van het bestuur om soortgelijke initiatieven te stimuleren voor andere districten. De noden in die districten zijn immers niet minder.

Inmiddels is onze eerste fundraisingsactie in oktober 2002 gehouden. Het enthousiasme was bijzonder groot. Ondanks het feit dat veel van de in Nederland wonende Surinamers (en Nickerianen) het niet breed hebben, is die dag gul gedoneerd. Bijna 50.000 euro netto is die dag toegezegd. Een formidabel bedrag waarvoor ik iedereen wil bedanken. Dit toont weer aan hoe veerkrachtig de Surinaamse gemeenschap is. En hoe begaan zij is met het lot van de mensen in Suriname, waarvoor ze bereid zijn wederom een bijdrage te leveren. Ik ben trots op al die mensen, die ondanks de zware verplichtingen die ze t.a.v. hun gezin, partner en familieleden in Nederland hebben, Suriname niet vergeten.